یک شناسه محسوب می شود ، که دو نوع است :

محلی یا خصوصی یا invalid
بین المللی یا عمومی یا valid


هر دستگاهی برای شناسایی و امکان اتصال به شبکه نیاز به یک شناسه دارد . این شناسه به دستگاه های مختلف

( سرور ، هاست ، کامپیوترهای شخصی ، موبایل و ... ) اختصاص داده می شود تا دسترسی به آنها و دسترسی آنها به شبکه امکان پذیر باشد .



انواع IP :

آی پی ورژن 4 ( IPv4 )

آی پی ورژن 6 ( IPv6 )



IPv4 : یک مقدار عددی 4 بخشی است . هر بخش با نقطه (.) یا octet از هم جدا می شود. هر بخش از عدد 0 تا 225 متغیر است .

مثال : 216.58.210.78 (آی پی گوگل)

مثال : 127.0.0.1 ( آی پی لوپ بک برای عیب یابی و تست شبکه و کارت شبکه)

آی پی ورژن 4 ، حدود 4 میلیارد مقدار را در اختیار ما قرار می دهد .



IPv6 : با توجه به گسترش وب در دنیا مقدار IPv4 کافی نبود . به همین جهت آی پی ورژن 6 به وجود آمد ، که یک مقدار عددی حروفی ، 8 بخشی ،
4 کاراکتری است . اعداد از 0 تا 9 و حروف از A تا F هستند . پس بی نهایت آی پی در اختیار ما قرار می گیرد و تا قرن ها نیاز به تغییر ورژن و یا
 گسترش آی پی نیست . هر بخش با colon (:) یا Quartet از هم جدا می شود.

مثال : 10EA:3AAA:0000:0000:1A01:0001:1111:3BAA

ساده شده آی پی فوق به این صورت است :

10EA:3AAA:1A01:1:1111:3BAA



عامل (NAT ( Network Address Translation :

این عامل در آی پی ورژن 4 وجود دارد که همه دستگاه های متصل شده به شبکه دارای یک آی پی واحد می شوند . ولی در آی پی ورژن 6 به دلیل نبود
محدودیت در تعداد آی پی ، وجود عواملی مثل NAT هیچ ضرورتی ندارد و به هر دستگاه متصل به شبکه آی پی جداگانه ای اختصاص داده می شود .

آدرس های invalid هز طریق قابلیت NAT با آدرس های valid ارتباط برقرار می کنند . به زبان ساده یعنی اینکه وقتی چند دستگاه به یک مودم وصل
 شده اند و هر کدام یک آدرس غیر معتبر یا همان آی پی محلی گرفتند ، ویژگی NAT باعث می شود همه این دستگاه ها به جای چندین آدرس ، با یک آدرس
به اینترنت وصل شوند .



راه های تخصیص IP :

IPv6 دارای قابلیت SLATT برای تخصیص خودکار IP است . در IPv4 دو راه دستی و DHCP برای تخصیص IP وجود دارد. در روش دستی از بین
تعدادی IP در دسترس می توان به صورت دستی به دستگاه های مورد نظر اختصاص داد . ولی در روش DHCP تعیین IP به صورت random از یک
تعداد آی پی صورت می گیرد . ( مثل شبکه ایرانسل )



کلاس های IP :

کلاس های آی پی به چند دسته تقسیم بندی می شوند :

-----------پایان ----------------شروع---------------کلاس-------------------- محدوده

CALSS A ---- 0.0.0.0 ---- 127.255.255.255 ----برای شبکه های بزرگ با تعدادکم و میزبان زیاد

CLASS B ---- 128.0.0.0 ---- 191.255.255.255 ---- برای شبکه های متوسط

CLASS C ---- 192.0.0.0 ---- 235.255.255.255 ---- برای شبکه های کوچک با تعداد زیاد و میزبان کم

CLASS D ---- 224.0.0.0 ---- 239.255.255.255 ---- برای ارسال گروهی ( Multicasting )

CLASS E ---- 240.0.0.0 ---- 255.255.255.255 ---- برای جستجو و توسعه ( Research & Development)



یک آدرس IP از دو قسمت کلی تشکیل شده است :

بخش اول برای شناسایی شبکه یک کامپیوتر ( Network Address )
بخش دوم برای شناسایی هاست (Host Address ) که به آن Nod گفته می شود .
مثال : 192.168.1.1 ( آی پی ورود به پنل مدیریتی مودم

--------network -- host--------



نکته : در کلاس A بخش اول نشان دهنده آدرس شبکه و سه بخش دیگر نشان دهنده آدرس هاست است .

در کلاس B دو بخش اول نشان دهنده آدرس شبکه و دو بخش دوم نشان دهنده آدرس هاست است .

در کلاس C سه بخش اول نشان دهنده ادرس شبکه و بخش آخر نشان دهنده آدرس هاست است .



در هر کلاس دو نوع IP Address وجود دارد :

Private یا خصوصی
Public یا عمومی
آی پی خصوصی برای استفاده در شبکه های خصوصی یا محلی ( مثل ادارات و شرکت ها ) مورد استفاده قرار می گیرد .

آی پی عمومی برای استفاده در شبکه جهانی وب مورد استفاده قرار می گیرد .



رنج IP های خصوصی به صورت زیر است :

CLASS A ---- 10.0.0.0 ---- 10.255.255.255

CLASS B ---- 169.254.0.0 ---- 169.254.255.255

CLASS C ---- 192.168.0.0 ---- 192.168.255.255



IP ها از لحاظ ثابت و یا متغیر بودن به دو نوع تقسیم بندی می شوند :

Static ( استاتیک یا ثابت )
Dynamic ( داینامیک یا متغیر )
آی پی های استاتیک در هر بار اتصال به اینترنت تغییر نمی کند و با روشن و خاموش کردن مودم هم تغییر نمی کند . این نوع IP را می توان با سرویس
اینترنت خریداری کرد .

آی پی های داینامیک در هر بار اتصال به اینترنت تغییر می کند . مواقعی که IP ما جهت دسترسی به شبکه مسدود گردد ( بلاک شود ) با روشن و خاموش
 کردن مودم می توانیم IP خود را تغییر دهیم .